SANKTUARIUM BŁ. BOLESŁAWY LAMENT |
Przybycie - godz. 10.10 Wyjazd - godz. 13.00 W międzyczasie do zaplanowania Msza św., zwiedzanie i obiad |
Pomiędzy kościołem, w którym właśnie byliśmy a wysokim, białym kościołem p.w. św. Rocha rozciąga się ul. Lipowa. Tą właśnie ulicą dojedziemy do kolejnego Sanktuarium. Po dotarciu do kościoła położonego na wzgórzu p.w. św. Rocha, należy skręcić na rozwi- |
|
dleniu w lewo i po chwili jeszcze raz w lewo, w ul. Krakowską. Najbliższa ulica odchodząca w prawo od ul. Krakowskiej, to ul Stołeczna. Tu właśnie, zaraz na jej początku mieści się Sanktuarium Bł. Bolesławy Lament. |
TELEFON | 085 742-59-83 | |
MIESZKANIE | Istnieje możliwość prznocowania grupy do 40 osób | |
POSIŁKI | Istnieje możliwość spożycia posiłków (kontakt z S. Przełożoną | |
MSZE ŚW. | Niedziela - 9.00 Dzień pow. - 6.45 |
|
Błogosławiona Bolesława urodziła się 3 lipca 1862 roku w Łowiczu. Ojciec jej, Marcin, był szewcem, a matka, Łucja, zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci. Po szkole podstawowej, w wieku 16 lat ukończyła trzyletnie gimnazjum rosyjskie z wyróżnieniem. Upoważniało to ją do nauczania w szkołach podstawowych. Gdy miała 18 lat rodzice posłali ją do Warszawy, aby nauczyła się sztuki krawieckiej. Po uzyskaniu dyplomu w rodzinnym Łowiczu założyła zakład krawiecki. Po dwóch latach, za radą spowiednika, razem z siostrą Stanisławą wstąpiły do Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi. Po ślubach czsowych Bolesława pracowała jako wychowawczyni |
dziewcząt w różnych domach Zgromadzenia. Kiedy nadszedł czas składania ślubów opóściła Zgromadzenie by wstąpić do klasztoru klauzurowego. Wówczas spowiednik jej wskazał inny kierunek rozwoju - młodzież opuszczona i zaniedbana. Bolesława powróciła do Warszawy, by założyć tam pracownię krawiecką oraz następnie Dom Noclegowy dla bezdomnych kobiet. Troszczyła się bardzo zarówno o ich sprwy materialne jak i duchowe. Po śmierci swego brata, którą głęboko przeżyła, postanowiła powrócić do życia zakonnego. W 1903 roku z polecenia o. Honorata udała się do Mohylewa, by tam kierować zakładem wychowawczym i tamtejszymi tercjarkami. W październiku 1905 roku |
|
założyła Towarzystwo Świętej Rodziny, którego celem miały być: modlitwa, działalność religijno-wychwowcza oraz dążenie do pojednania i zjednoczenia prawosławia z katolicyzmem. W 1907 roku założyła dom w Petersburgu, obejmując sierociniec przy par. p.w. św. Kazimierza a później także przy par. p.w. Wniebowzięcia NMP. Po likwidacji przez władze carskie domów założonych przez siostry Towarzystwo Świętej Rodziny przeniosło się 1923 roku do Polski. Tutaj też ustaliła się ostateczna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Siostry pracowały głównie wśród ludności wiejskiej, prawosławnej, w miejscowościach oddalonych od kościoła. Nie zważały przy tym na pochodzenie, czy przekonania religijne. Przychodziły z pomocą każdemu potrzebującemy. W 1935 roku Matka Bolesława odsunęła się od zarządzania Zgromadzeniem, zamieszkała w Białymstoku i tu |
prowadziła działalność apostolską, wychowawczą i charytatywną. Pod koniec życia zostła sparaliżowana. Po pięciu latach cierpienia, dnia 29 stycznia 1946 roku, po Mszy św., którą ofiarowała w intencji szczęśliwej śmierci, zmarła. W 1971 roku rozpoczęto proces beatyfikacyjny zakończony w 1991 roku uroczystą beatyfikacją. |
Sanktuarium Błogosławionej Bolesławy Lament w Białymstoku przy ul. Stołecznej 5 zaistniało w dniu 14 listopada 1991 r., z chwilą translacji do nowo wybudowanej kaplicy doczestnych szczątków Błogosławionej, przechowywanych dotąd w Sanktuarium św. Antoniego w Ratowie na terenie diecezji płockiej. |
1769 - sprowadzenie Sióstr Miłosierdzia do pracy w ufundowanym przez Jana Klemensa Branickiego szpitalu dla ubogich chorych 1797 - Białystok - dekanatem 1806 - sprowadzenie przez Izabelę Branicką 20 misjonarzy. 1819 - założenie w Białymstoku seminarium duchownego 1842 - likwidacja seminarium duchownego przez władze carskie 1845 - wydalenie 20 misjonarzy z Białegostoku 1852 - zaprowadzenie 40-to godzinnego nabożeństwa 1864 - wydalenie Sióstr Miłosierdzia (powrót w 1923 r.) 1890 - założenie nowego cmentarza na Wygodzie z kaplicą Chrystusa Zbawiciela 1945 - Białystok siedzibą Arcybiskupa Metropolity Wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego i jego następców oraz kurii i seminarium duchownego |
|