Z Różanegostoku wyjeżdżamy tą samą drogą, którą przyjechaliśmy. Wracamy więc do Sokółki.

W Sokółce trasą nr 18 kierujemy się na Białystok. Ok. 3 km przed Wasilkowem zobaczymy wysoki krzyż po lewej stronie. Jest to góra krzyży w Świętej Wodzie i kolejny cel naszej pielgrzymki

błagania o pomoc do Boga. We śnie ukazała mu się Matka Boża i rzekła: "W miejscu, gdzie leżysz, rozsuń ręką liście, rozgrzeb piasek, a znajdziesz wodę. Przemyj nią oczy, a będziesz zdrów". Niewidomy uczynił, jak mu kazano. Spod liści wytrysnęła obficie woda. Przemył nią oczy

i natychmiast przejrzał. Z wdzięczności za okazaną łaskę zbudował w tym miejscu niewielką studzienkę, wzniósł nad nią szałas i umieścił w niej ikonę Matki Bożej. Dało to początek pierwszej kapliczce. Miejsce nazwano "Święta Woda lub "Nad Świętą Wodą".
Druga legenda dotyczy pierwszych lat XVIII wieku. Mówi ona o tym, że unita Bazyli Papiernik z Supraśla na starość stracił wzrok. Jego syn, wywiózł ojca do lasu i tam go zostawił. Stary, niewidomy ojciec zaczął płakać i lamentować. Siedział właśnie pod dębem, na którym wisiał obraz Matki Bożej Bolesnej z sercem przebitym mieczem i ze łzami w oczach. Łzy te zaczęły spływać na jego ręce. Wtedy usłyszał też słowa: "Ja, Matka Ludzi, Matka Niebieska, uprosiłam Syna..., tu w pobliżu jest źródło, idź, umyj się, a będziesz widział". Tak uczynił i zaraz też przejrzał. Po powrocie do domu opowiedział synowi o swoim cudownym uzdrowieniu. Byli bogaci, więc postanowili w podzięce pobudować kaplicę nad źródłem. Poświęcił ją w 10 piątek po Wielkanocy w 1719 roku abp unicki Kiszka. Bazyli Papiernik stanął wtedy przed ludźmi i raz jeszcze zaświadczył o prawdziwości cudu. W ten sposób powstała pierwsza kaplica. Wcześniej wokół źródła mogła znajdować się cembrowina ułożona z kamieni wraz z ikoną Matki Bożej, osłoniętą drewnianym zadaszeniem. Tak rozpoczął się kult Matki Bożej Bolesnej. Prawdopodobnie w okolicy na uroczysku przebywał na stałe jakiś mnich lub pustelnik, roztaczający opiekę nad kaplicą.

W DRODZE POWROTNEJ ZE ŚWIĘTEJ WODY BĘDZIEMY MIJAĆ PO LEWEJ STRONIE PIĘKNY, STARY CMENTARZ. NIE NALEŻY ON WPRAWDZIE DO PARAFII P.W. MATKI BOŻEJ BOLESNEJ, LECZ PRZEJEŻDZAJĄC TAK BLISKO BYŁOBY SZKODA TAM NIE ZAJŚĆ.

OSTATNIE TRZY ZDJĘCIA NA STRONIE POCHODZĄ Z TEGO WŁAŚNIE CMENTARZA.